«حکیمی گوید: هرکه هنر نوَرزد، به چه ارزد و هرکه بیهنر بُود، درخت بیبر بوَد و هرکه شمشیر ستم برکشید، خود را کشت و هرکه داد ندهد، از داغ نرَهد و هرکه را دست بَخشان بوَد، رخش رخشان بود و هرکه نپرهیزد، برآورد و هرکه توشه پاک دارد، از دشمن چه باک دارد.»
