این جهان پر ز نیرنگ و هوس مملو از رنگ و نقاب و پر ز ترس کاش تنبانی داشت از جنس حیا رنگ آن رنگ خلوص نی ز نیرنگ و ریا تا ز بهر معرفت نه منفعت بر کشد خشتک به تن دور ماند زین همه نامردمی ها و ستم کاش میشد این جهان هرزه و پر مدعا تن کند تنبانی از شرم و عِبا